Редактирование: Численные Методы, 15 лекция (от 03 апреля)

Материал из eSyr's wiki.

Перейти к: навигация, поиск

Внимание: Вы не представились системе. Ваш IP-адрес будет записан в историю изменений этой страницы.

Правка может быть отменена. Пожалуйста, просмотрите сравнение версий, чтобы убедиться, что это именно те изменения, которые вас интересуют, и нажмите «Записать страницу», чтобы изменения вступили в силу.

Текущая версия Ваш текст
Строка 1: Строка 1:
-
[[Численные Методы, 14 лекция (от 02 апреля)|Предыдущая лекция]] | [[Численные Методы, 16 лекция (от 09 апреля)|Следующая лекция]]
+
== From Ebaums Inc to MurkLoar. ==
-
 
+
We at EbaumsWorld consider you as disgrace of human race.
-
= Глава 4. Разностные методы решения задач математической физики =
+
Your faggotry level exceeded any imaginable levels, and therefore we have to inform you that your pitiful resourse should be annihilated.
-
== Параграф 1. Разностные схемы для первой краевой задачи уроавнения теплопроводности ==
+
Dig yourself a grave - you will need it.
-
=== Пункт 3. Симметричная разностная схема (схема Кранка-Никольсена) ===
+
-
 
+
-
&delta;<sup>2</sup>u/&delta;x<sup>2</sup> + f(x, t) (1)
+
-
* u(0, t) = &mu;<sub>1</sub>(t); u(1, t) = &mu;<sub>2</sub>(t), 0 &le; t &le; T (2)
+
-
* u(x, 0) = u<sub>0</sub>(x), 0 &le; x &le; 1 (3)
+
-
* y<sub>x_x, i</sub><sup>m</sup> = (y<sub>i + 1</sub><sup>m</sup> &minus; 2y<sub>i</sub><sup>m</sup> + y<sub>i &minus; 1</sub><sup>m</sup>)
+
-
* (y<sub>i</sub><sup>n + 1</sup> &minus; y<sub>i</sub><sup>n</sup>)/&tau; = 0,5(y<sub>x_x, i</sub><sup>n + 1</sup> + y<sub>x_x, i</sub><sup>n</sup>) + f(x<sub>i</sub>, t<sub>т + 1/2</sub>), (x<sub>i</sub>, t<sub>j</sub>) &isin; &omega;<sub>&tau;h</sub> (4)
+
-
* y<sub>0</sub><sup>n + 1</sup> = &mu;<sub>1</sub>(t<sub>n + 1</sub>); y<sub>N</sub><sup>n + 1</sup> = &mu;<sub>2</sub>(t<sub>n + 1</sub>), t<sub>n + 1</sub> &isin; &omega;_<sub>&tau;</sub> (5)
+
-
* y<sub>i</sub><sup>0</sup> = u<sub>0</sub>(x<sub>i</sub>), x<sub>i</sub> &isin; &omega;_<sub>h</sub> (6)
+
-
 
+
-
Шаблон (типа ящик)
+
-
 
+
-
Эта схема неявная. Решается она так же, как и чисто неявная схема — методом прогонки.
+
-
 
+
-
Сходимость будем рассматривать среднеквадратичную, а не в С, ибо в С очень сложно. Будем использовать новый аппарат. Ради чего напрягаться? Оказывается, эта схема имеет второй порядок и по тау, и по h, то есть лучше. Сегодня освоим аппарат Фурье метода оценок, и его тоже можно здесь применить. Можно строить функцию Грина, можно энергетическими неравенствами. Способов очень много методов оценок.
+
-
 
+
-
==== Погрешность ====
+
-
z<sub>i</sub><sup>n</sup> = y<sub>i</sub><sup>n</sup> &minus; u<sub>i</sub><sup>n</sup>
+
-
 
+
-
* (z<sub>i</sub><sup>n + 1</sup> &minus; z<sub>i</sub><sup>n</sup>)/&tau; = 0,5(z<sub>x_x, i</sub><sup>n + 1</sup> + z<sub>x_x, i</sub><sup>n</sup>) + &psi;<sub>i</sub><sup>n</sup>
+
-
 
+
-
Здесь принципиально, как брать, и это принципиально, иначе не получим второй порядок.
+
-
 
+
-
* z<sub>0</sub><sup>n + 1</sup> = 0, z<sub>N</sub><sup>n + 1</sup> = 0, z<sub>i</sub><sup>0</sup> = 0
+
-
* &psi;<sub>i</sub><sup>n</sup> = (u<sub>x_x</sub><sup>n + 1</sup> + u<sub>x_x</sub><sup>n</sup>) + f(x<sub>i</sub>, t<sub>n + 1/2</sub>) &minus; (u<sub>i</sub><sup>n + 1</sup> &minus; u<sub>i</sub><sup>n</sup>)/&tau; (8)
+
-
 
+
-
'''Задача'''. Доказать, что &psi;<sub>i</sub><sup>n</sup> = O(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>).
+
-
 
+
-
==== Задача Штурма-Лиувилля ====
+
-
 
+
-
* &delta;<sup>2</sup>u/&delta;x<sup>2</sup> + &lambda;u(x) = 0, 0 &lt; x &lt; 1 (9)
+
-
* u(0) = u(1) = 0, u(x) !== 0
+
-
* &lambda; — собственное значение, u(x) — собственная функция
+
-
* &lambda<sub>k</sub> = (&pi;k)<sup>2</sup>, k = 1, 2, &hellip;
+
-
* 0 &lt; &lambda<sub>1</sub> &lt; &lambda;<sub>2</sub> &lt; &lambda;<sub>k</sub> &lt; &hellip;
+
-
* u<sub>k</sub>(x) = sqrt(2)sin &pi;kx
+
-
* {u<sub>k</sub>(x)}<sub>1</sub><sup>&infin;</sup> — ортонормированный базис
+
-
* f(x) &isin; L<sub>2</sub>(0, 1)
+
-
* интеграл от 0 до 1 f<sup>2</sup>(x) dx &lt; infin;,
+
-
...
+
-
 
+
-
||f||<sub>L<sub>2</sub></sub><sup>2</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>&infin;</sup> c<sub>k</sub><sup>2</sup> — уравнение Парсеваля
+
-
Разностная задача Штурма-Лиувилля
+
-
{|
+
-
|rowspan="2"|{
+
-
|y<sub>x_x, i</sub> + &lambda;y<sub>i</sub> = 0, x<sub>i</sub> &isin; &omega;_<sub>h</sub>
+
-
|rowspan="2"|(10)
+
-
|--
+
-
|y<sub>0</sub> = y<sub>N</sub> = 0
+
-
|}
+
-
 
+
-
* y<sub>i + 1</sub> &minus; 2y<sub>i</sub> + y<sub>0i &minus; 1</sub> + &lambda;h<sup>2</sup>y<sub>i</sub> = 0
+
-
* y<sub>i + 1</sub> + y<sub>i &minus; 1</sub> &minus; (2 &minus; &lambda;h<sup>2</sup>)y<sub>i</sub> = 0
+
-
* y<sub>i</sub> = sin &alpha;x<sub>i</sub> &ne; 0
+
-
* y<sub>i + 1</sub> = sin &alpha;(x<sub>i</sub> + h) &ne; 0
+
-
* y<sub>i &minus; 1</sub> = sin &alpha;(x<sub>i</sub> &minus; h) &ne; 0
+
-
* y<sub>i + 1</sub> + y<sub>i &minus; 1</sub> = sin (&alpha;x<sub>i</sub> + &alpha;h) + sin (&alpha;x<sub>i</sub> &minus; &alpha;h) = 2sin &alpha;x<sub>i</sub> cos &alpha;x
+
-
* 2cos &alpha;h sin &alpha;x<sub>i</sub> &minus; (2 &minus; &lambda;h<sup>2</sup>)y<sub>i</sub> = 0
+
-
* 2cos &alpha;h &minus; 2 + &lambda;h<sup>2</sup> = 0
+
-
* &lambda; = 2(1 &minus; cos &alpha;h)/h<sup>2</sup> = 4/h<sup>2</sup>sin(&alpha;h/2)
+
-
* &lambda;<sub>k</sub> = 4/h<sup>2</sup> sin<sup>2</sup> &pi;kh/2, k = 1&hellip;N &minus; 1
+
-
* y<sub>k</sub>(x<sub>i</sub>) = sqrt(2) &pi;kx<sub>i</sub>, x<sub>i</sub> &isin; &omega;<sub>h</sub>, k = 1&hellip;N &minus; 1
+
-
 
+
-
равенство Парсеваля:
+
-
dim H<sub>N &minus; 1</sub> = N &minus; 1, y<sub>0</sub> = y<sub>n</sub> = 0
+
-
 
+
-
f, g &isin; H<sub>N &minus; 1</sub>, (f, g) = &sum ;<sub>i = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> f<sub>i</sub>g<sub>i</sub>h
+
-
* ||f||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> = ||f||<sub>L<sub>2</sub></sub> = (f, f)<sup>1/2</sup> = &sum;<sub>i = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>f<sub>i</sub><sup>2</sup>h
+
-
 
+
-
* (y<sub>k</sub>(x<sub>i</sub>) y<sub>l</sub>(x<sub>i</sub>)) = &delta;<sub>k, l</sub>
+
-
* f(x<sub>i</sub>) = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> c<sub>k</sub>y<sub>k</sub>(x<sub>i</sub>)
+
-
 
+
-
Тождественно обозначим: y<sub>k</sub>(x<sub>i</sub>0 = &mu;<sub>k</sub>(x<sub>i</sub>)
+
-
 
+
-
* ||z<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &rarr; 0, &tau, h &rarr; r
+
-
* z<sub>i</sub><sup>n</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* &psi;<sub>i</sub><sup>n</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> &psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> (c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) &minus; c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>))/&tau; &times; &mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>) = 0,5 &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>(c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) + c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>))&mu;<sub>x_x, i</sub><sup>k</sup> + &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> &psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> ((c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) &minus; c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>))/&tau; + 0,5&lambda;<sub>k</sub>(c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) + c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)))&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>) = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup> &psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* (c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) &minus; c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>))/&tau; + 0,5&lambda;<sub>k</sub>(c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) + c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)) = &psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)
+
-
* c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) &minus; c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>) + 0,5&tau;&lambda;<sub>k</sub>(c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) + c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)) = &tau;&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)
+
-
* (1 + 0,5&tau;&lambda;)c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) &minus (1 &minus; 0,5&tau;&lambda;)c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>) = &tau;&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)
+
-
* c<sub>k</sub>(t<sub>n + 1</sub>) = (1 &minus; 0,5&tau;&lambda;)/(1 + 0,5&tau;&lambda;) &times; c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>) + &tau;/(1 + 0,5&tau;&lambda;)&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)
+
-
* q<sub>k</sub> = (1 &minus; 0,5&tau;&lambda;)/(1 + 0,5&tau;&lambda;)
+
-
* |q<sub>k</sub>| &lt; 1
+
-
* z<sub>i</sub><sup>n + 1</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>(q<sub>k</sub>c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>) + &tau;/(1 + 0,5&tau;&lambda;)&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>))&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>) = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>q<sub>k</sub>c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>) + &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>&tau;/(1 + 0,5&tau;&lambda;)&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* v<sub>i</sub><sup>n</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>q<sub>k</sub>c<sub>k</sub>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* &omega;<sub>i</sub><sup>n</sup> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>&tau;/(1 + 0,5&tau;&lambda;)&psi;<sup>k</sup>(t<sub>n</sub>)&mu;<sup>k</sup>(x<sub>i</sub>)
+
-
* z<sub>i</sub><sup>n + 1</sup> = v<sub>i</sub><sup>n</sup> + &omega;<sub>i</sub><sup>n</sup>
+
-
* ||z<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> = ||v<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> + ||&omega;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub>
+
-
* ||v<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> = &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>q<sub>k</sub><sup>2</sup>c<sub>k</sub><sup>2</sup>(t<sub>n</sub>) &le; &sum;<sub>k = 1</sub><sup>N &minus; 1</sup>c<sub>k</sub><sup>2</sup>(t<sub>n</sub>) = ||z<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub>
+
-
* ||&omega;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; &tau;<sup>2</sup>||&psi;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub>
+
-
* ||z<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; ||z<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> + &tau;||&psi;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub>
+
-
 
+
-
Получили ту же самую формулу, что и в прошлый раз, следовательно, её можно сделать рекуррентной.
+
-
 
+
-
Мы не использовали связь шагов, поэтому сходимость абсолютная.
+
-
 
+
-
* ||z<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; ||z<sup>0</sup>|| { = 0 } + &sum;<sub>j = 0</sub><sup>n</sup> &tau;||&psi;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub>
+
-
* &psi;<sub>i</sub><sup>n</sup> = O(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>)
+
-
* &exist; M &ge; 0 не зависит от &tau; и h
+
-
* ||&psi;<sup>n</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; M(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>)
+
-
* ||z<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; M(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>)&sum;<sub>j = 0</sub><sup>n</sup> &tau; = Mt<sub>n</sub>(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>) &le; MT(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>)
+
-
* ||z<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; M<sub>1</sub>(&tau;<sup>2</sup> + h<sup>2</sup>), M<sub>1</sub> не зависит от &tau; и h
+
-
 
+
-
==== Оценка устойчивости ====
+
-
Если бы мы рассматривал нашу оценку и при нулевых краевых условиях, то мы бы получили совершенно аналогично:
+
-
* ||y<sup>n + 1</sup>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> &le; ||u<sub>0</sub>||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> + &sum;<sub>j = 0</sub><sup>n</sup> &tau;||f(t)||<sub>L<sub>2</sub>(&omega;<sub>n</sub>)</sub> — априорная оценка, означающая устойчивость
+
-
 
+
-
Симметричная схема обладает более высоким порядком точности, но мы её доказали пока только для среднеквадратичной схемы.
+
-
 
+
-
{{Численные Методы}}
+
-
{{Lection-stub}}
+

Пожалуйста, обратите внимание, что все ваши добавления могут быть отредактированы или удалены другими участниками. Если вы не хотите, чтобы кто-либо изменял ваши тексты, не помещайте их сюда.
Вы также подтверждаете, что являетесь автором вносимых дополнений, или скопировали их из источника, допускающего свободное распространение и изменение своего содержимого (см. eSyr's_wiki:Авторское право).
НЕ РАЗМЕЩАЙТЕ БЕЗ РАЗРЕШЕНИЯ ОХРАНЯЕМЫЕ АВТОРСКИМ ПРАВОМ МАТЕРИАЛЫ!

Личные инструменты
Разделы